Για-τί υπάρχω;

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος μέσα σε μια μέρα επεξεργάζεται και φιλτράρει πάνω από 70.000 σκέψεις. Μέσα σε αυτές συμπεριλαμβάνονται αναμνήσεις, σχέδια για το μέλλον, συναισθήματα, άγχη και πολλά άλλα. Είναι καθημερινό φαινόμενο για πολλούς η επαναλαμβανόμενη και συνεχής αναπόληση του παρελθόντος, η φαντασίωση του μέλλοντος αλλά και τα ερωτήματα του παρόντος. Για την ακρίβεια, είναι στην φύση του ανθρώπου συνεχώς να αναρωτιέται, να αναζητά και να ανακαλύπτει. Ειδικά κατά την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή μας, όλα περιστρέφονται γύρω απορίες σχετικά με τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, την σχολή που επιθυμούμε να φοιτήσουμε ή την καριέρα που θα ακολουθήσουμε.

Δυο από τα κύρια θέματα, τα οποία και πλαισιώνουν τον στοχασμό του ανθρώπου περί της ύπαρξης του είναι τόσο η επαγγελματική του καριέρα και στόχοι όσο και οι σχέσεις του με άλλους ανθρώπους, όπως οι φίλοι και οι συνάνθρωποί του. Για την καλύτερη κατανόηση του ερωτήματος «γιατί υπάρχω;» απαιτείται η ανάλυση των παραπάνω παραγόντων πιο επεκτατικά και εμπεριστατωμένα.

Ξεκινώντας με το κομμάτι των επαγγελματικών στόχων και βλέψεων, γνωρίζουμε πως στο «τρυπάκι» αυτό μπαίνουμε από πολύ νωρίς. Αποτελεί άλλωστε και ένα από τα πιο συνηθισμένα ερωτήματα των ενηλίκων από την στιγμή που συνειδητοποιούμε τι είναι τα επαγγέλματα. Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις; μας ρωτούσαν, και εμείς τους παραθέταμε μια γκάμα απαντήσεων -από τραγουδίστρια ή ηθοποιός σε γιατρός ή ποδοσφαιριστής. Οι παραπάνω απαντήσεις, όμως, άλλαζαν ανά περιόδους, όπως και εμείς, τα ενδιαφέροντά μας ή οι κλίσεις μας. Στην πραγματικότητα, είναι από τις πιο δύσκολες αποφάσεις (ακόμα και στην ηλικία των 25 ή 30 χρόνων) το ποιο επάγγελμα θέλεις να κάνεις ή αν πήρες την σωστή απόφαση για την σχολή στην οποία πέρασες -λες και ο αυτοσκοπός μας βρίσκεται σε κάτι από αυτά. Θα έπρεπε να είναι κοινωνικά αποδεκτό, και όχι κατακριτέο, όταν ανακαλύπτουμε πως μια σχολή, μια παρέα, ένας άνθρωπος ή ένα χόμπι δεν μας ταιριάζει πλέον και αποφασίζουμε να στραφούμε αλλού και να εξερευνήσουμε αλλά μονοπάτια. Έτσι και αλλιώς δεν μπορούσαμε να γνωρίζουμε εξαρχής αν αυτό θα μας ταιριάζει και τις περισσότερες φορές παίρνουμε κάποιου είδους ρίσκο.

Συνεχίζοντας, οι συναναστροφές μας με τους ανθρώπους γύρω μας, είτε αυτοί είναι άτομα του κύκλου μας, είτε είναι άγνωστοι συνάνθρωποι μας, συμβάλλουν στην εξερεύνηση του «τι εστί κοινωνία» και ποιος είναι εν τέλει ο ρόλος μας μέσα σε αυτήν. Αλλά άτομα έρχονται στην ζωή μας για λίγο, αλλά για περισσότερο, αλλά μας αφήνουν μια καλή επίγευση και αλλά μια όχι και τόσο. Αλλά είναι σίγουρο, πως το καθένα από αυτά βοηθάει στο να φτάσουμε πιο κοντά στην διαμόρφωση του ποιόντος μας. Βέβαια, ενίοτε αυτές οι γνωριμίες συντελούν στην δημιουργία ενός αυτοσκοπού. Για παράδειγμα, ο εθελοντισμός δημιουργεί στον άνθρωπο ένα αίσθημα αλληλοβοήθειας και αλληλοστήριξης, και κάπως έτσι το άτομο νιώθει ότι προσφέρει και βοηθά τον συνάνθρωπο, την κοινωνία ή την πόλη του, ενώ ταυτόχρονα διαμορφώνεται ένα αίσθημα ολοκλήρωσης και σκοπού.

Και άρα γιατί υπάρχουμε; Για ποιον λόγο ή για ποιο πράγμα; Είναι για να βοηθήσουμε έναν άνθρωπο; Για να γνωρίσουμε κάποιον και να πάρουμε κάποιο μάθημα ζωής; Για να πετύχουμε επαγγελματικά και να φέρουμε κάποια πρωτοπορία; Πολλές οι εκδοχές που μπορούν να δοθούν στο ερώτημα αυτό, αλλά καμία δεν είναι ίδια για το κάθε άτομο, καθώς και καμία απάντηση δεν είναι αρκετή. Ως ατομικότητες, ο καθένας από εμάς καθορίζει τι θεωρεί πως μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία και στον περίγυρο του. Η ανθρώπινη ύπαρξη απαρτίζεται από συγκεκριμένα, σταθερά αναπάντητα ερωτήματα, και τις περισσότερες φορές δεν χαρακτηρίζεται από ένα μόνο πράγμα, αλλά από το σύνολο των ονείρων μας, των επιτευγμάτων μας, της ανθρωπιάς μας και των στόχων μας. Η πλειοψηφία των ατόμων στην ζωή μας ή των αποφάσεων μας μπορεί να είναι απλά παροδικά στοιχεία, αλλά το καθένα από αυτά θα συμβάλλει στην τελική διαμόρφωση του ποιοι είμαστε κοινωνικά, ατομικά και συνολικά. Ο λόγος ύπαρξης του ατόμου καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από το τι αυτό επιλέγει να πράξει και πως θα είναι καθ'όλη την διάρκεια της ζωής του. Ή αλλιώς τα life goals του.

Και αν περιμένατε μέσα από το παρόν άρθρο να ανακαλύψετε το νόημα της ζωής σας ή τη «μυστική» συνταγή για το πως να το βρείτε, τότε πρέπει να γνωρίζετε πως γι’ αυτά δε δίνεται απάντηση μέσα σε λίγες γραμμές, αλλά μέσα στα άτομα που είναι (ή δεν είναι) πλέον στην ζωή μας, στις αναμνήσεις του παρελθόντος, σε όλες εκείνες τις μελλοντικές στιγμές που δεν ζήσαμε ακόμα ή στα μέχρι στιγμής απραγματοποίητα μας όνειρα που περιμένουν υπομονετικά.