Let’s talk about… ρεμπέτικη μουσική

Ο Παναγιώτης και ο Σπύρος, με κοινό παρανομαστή την αγάπη τους για τη μουσική και τους δρόμους της Θεσσαλονίκης, της φοιτητικής τους πόλης, ξεκινούν το ταξίδι τους στη ρεμπέτικη μουσική. Ο κόσμος τους γνωρίζει καλύτερα, καθώς η φωνή και η μελωδία τους χρωματίζει τη βόλτα τους.

1.Πώς ξεκίνησε η γνωριμία σας; Και ποιο ήταν το σημείο τομής ανάμεσα στον Παναγιώτη και τον Σπύρο;

Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας το 2018, όταν ήμασταν στο πρώτο έτος των σπουδών μας. Αυτό που μας ένωσε εκείνη τη περίοδο ήταν η κοινή μας ανάγκη να παίξουμε ρεμπέτικα.

2.Ποια είναι η ιστορία πίσω από το όνομα «Γιαγκίνηδες» και ποια η σημασία του για εσάς;

Το όνομα το βρήκαμε αφού παίζαμε ήδη δύο χρόνια. Θέλαμε να είναι κάτι που να έχει μέσα του το ρεμπέτικο στοιχείο, αλλά πιο μεταφορικά. Έτσι καταλήξαμε στο Γιαγκίνηδες, το οποίο βγαίνει από το «γιαγκίνι», μια μικρασιάτικη λέξη, που σημαίνει φλόγα, πυρκαγιά. Βέβαια αυτή τη λέξη μετέπειτα τη χρησιμοποίησαν και σε διάφορα ρεμπέτικα τραγούδια με μεταφορική σημασία, προσδιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο την ερωτική κάψα.

Για εμάς, το «Γιαγκίνηδες» είναι στην ουσία η αρχή, καθώς από εκείνη την περίοδο και μετά ασχοληθήκαμε σοβαρά σαν σχήμα με τη μουσική, τη δημοσίευση βίντεο.

3.Πώς μιλάει στη ψυχή σας το ρεμπέτικο και πώς γεννήθηκε η αγάπη σας για αυτό το είδος μουσικής;

Το ρεμπέτικο μιλάει στη ψυχή μέσα από τον στίχο του και τη μουσική του. Αν και όλα αυτά είναι παλιά τραγούδια, έχουν ένα διαχρονικό νόημα που σε μεταφέρει από το παρόν στο παρελθόν και μπορείς με αυτόν τρόπο να ταυτιστείς μαζί τους.

Και οι δύο αγαπήσαμε το ρεμπέτικο σε διαφορετικές περιόδους ή και ταυτόχρονα. Αυτό είναι δύσκολο να το οριοθετήσεις.

4.Ποια ήταν η πρώτη φορά που παίξατε μουσική στο δρόμο και ποια συναισθήματα σας προκάλεσε;

Πρώτη φορά βγήκαμε μαζί στον δρόμο τον χειμώνα του 2019. Στην αρχή υπήρχε μια ντροπή και ένα άγχος για τον κόσμο που περνούσε και μας άκουγε, για το αν τους ενοχλούσε ή αν τους άρεσε. Το ξεπεράσαμε γρήγορα αυτό βέβαια χάρη στα καλά σχόλια και την αγάπη του κόσμου που μας συναντούσε έξω.

5.Ποια είναι η πιο συγκινητική ιστορία που βιώσατε παίζοντας μουσική στο δρόμο;

Έχουν συμβεί πολλά σκηνικά στον δρόμο, καθώς έχουμε παίξει πάρα πολλές φορές.

Το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό είναι μία γυναίκα, η οποία μας είχε ζητήσει να παίξουμε το αγαπημένο τραγούδι του αδερφού της, που είχε αποβιώσει και αφού το παίξαμε ακολούθησε μια έντονη στιγμή συγκίνησης.

6.Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία σας από τη συμμετοχή σας στο “rizes festival”;

Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία, είχε πάρα πολύ κόσμο και μοιραστήκαμε τη σκηνή με εξαιρετικούς καλλιτέχνες.

7.Ποια τα ερεθίσματα που σας οδήγησαν στη δημιουργία του νέου σας δίσκου «Άνθρωποι του δρόμου»;

Όπως μαρτυρεί και το όνομά του, η έμπνευση για τη δημιουργία του προέρχεται από ανθρώπους, στιγμές, καταστάσεις που συνέβησαν όσο παίζαμε στο δρόμο. Ουσιαστικά, αυτός ο δίσκος είναι ένας τρόπος να δείξουμε την ευγνωμοσύνη μας στον «δρόμο» που μας έζησε και μας «έφτιαξε» σαν μουσικούς.

8.Πιστεύετε ότι το ρεμπέτικο μιλάει στις καρδιές των νέων ανθρώπων; Κι αν ναι, πώς;

Πιστεύουμε ότι ο καθένας, αν ακούσει ρεμπέτικα τραγούδια, θα βρει ένα σημείο ταύτισης, είτε αυτό είναι ερωτικό είτε κοινωνικό είτε φιλικό. Υπάρχουν πάρα πολλά ρεμπέτικα τραγούδια που περιγράφουν πολλές και διαφορετικές καταστάσεις. Όπως το αντιλαμβανόμαστε και εμείς, είναι πολλοί οι νέοι που ακούν φανατικά ρεμπέτικα· αυτό από μόνο του μαρτυρεί ότι μιλάει στις καρδιές τους.

9.Πώς οραματίζεστε «μουσικά» το 2024;

Δεν μας αρέσει να κάνουμε πολλά σχέδια. Συνήθως αυτά έρχονται από μόνα τους.

Αυτό που εμείς προσπαθούμε να πετύχουμε για το 2024 είναι να γίνουμε καλύτεροι μουσικοί, να εξελιχθούμε και να δώσουμε στους ανθρώπους που μας ακούν και μας στηρίζουν κάτι καλύτερο.

 

Τι ήταν αυτό που τελικά μίλησε στην καρδιά τους; Η γεφύρωση του παλιού και του νέου τη στιγμή που η λαχτάρα της μουσικής συνάντησε το μεράκι του ρεμπέτικου. Ο «δρόμος» ένιωσε τον παλμό τους και τους χάρισε την αγάπη του κόσμου. Και αυτή πάντα διακατέχεται από τη νοσταλγία για εκείνα που πέρασαν, αλλά που βρίσκουν τρόπο να υπάρχουν στη ζωή μας. Ευχόμαστε να ζήσουμε περισσότερες μουσικές εμπειρίες μαζί τους!