Malala Yousafzai: επενδύστε σε βιβλία, όχι σφαίρες.
Η 21χρονη Malala Yousafzai είναι η πακιστανικής καταγωγής ακτιβίστρια, η οποία απασχολεί τα τελευταία χρόνια την παγκόσμια σκηνή. Είναι ένα πρόσωπο που αξίζει να διαδοθεί. Ας δούμε πιο αναλυτικά την ιστορία της.
Στις 9 Οκτωβρίου 2012 στο βόρειο Πακιστάν, συμβαίνει ένα περιστατικό, που συγκλονίζει την παγκόσμια κοινότητα. Ένα κορίτσι, 15 χρονών, πυροβολείται στο κεφάλι από Ταλιμπάν μέσα στο σχολικό λεωφορείο. Αφορμή γι’ αυτή την επίθεση υπήρξε η έντονη δημόσια διαμαρτυρία της Μαλάλα ενάντια στις προσταγές των Ταλιμπάν, που όριζαν ότι τα κορίτσια δε θα έπρεπε να πηγαίνουν στο σχολείο, και η εκστρατεία της υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών στη μόρφωση. Πώς ανέπτυξε όμως, τέτοια πολιτική συνείδηση ένα κορίτσι σε τέτοια ηλικία, και μάλιστα σε μία χώρα, στην οποία θεωρείται ότι τα ενδιαφέροντα των γυναικών πρέπει να περιορίζονται στη φροντίδα της οικογένειας και του σπιτιού;
Σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς της, ήταν και είναι ο πατέρας της, Ziauddin Yousafzai, ο οποίος είναι ποιητής και ιδρυτής ιδιωτικών σχολείων, και ήταν εκείνος που ώθησε τη Malala να ορθώσει το ανάστημά της και να διεκδικήσει το δικαίωμά της στην εκπαίδευση.
Έπειτα από την κατάληψη της περιοχής όπου ζούσε στο Βορειοδυτικό Πακιστάν, από τους Ταλιμπάν, την απαγόρευση πρόσβασης των κοριτσιών στην εκπαίδευση και το κλείσιμο των σχολείων στις 3 Ιανουαρίου του 2009, η Malala άρχισε να περιγράφει στο blog του BBC την καθημερινή ζωή της και τις συνθήκες διαβίωσης στην πόλη της, μετά την κατάληψή της από τους Ταλιμπάν. Εξέφραζε το φόβο και την ανησυχία, συναισθήματα που είχαν κυριεύσει την ίδια αλλά και κάθε κορίτσι της ηλικίας της, ενώ παράλληλα εξέφραζε και τις απόψεις της, καταδικάζοντας την κατάσταση που βίωνε και υποστηρίζοντας το δικαίωμα όλων των κοριτσιών στην εκπαίδευση.
Έτσι, η Μαλάλα έγινε γνωστή και ακολούθησαν συνεντεύξεις στον διεθνή τύπο υποστηρίζοντας το δικαίωμα όλων των κοριτσιών για πρόσβαση στο σχολείο. Τον Οκτώβριου του 2011, η 14χρονη τότε Malala τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης για τα Παιδιά (International Children’s Peace Prize), για τον αγώνα της ενάντια στους περιορισμούς που είχαν θέσει οι Ταλιμπάν.
Ώσπου στις 9 Οκτωβρίου 2012 καθώς το σχολικό λεωφορείο μετέφερε τις μαθήτριες στο σπίτι τους, δύο άνδρες το σταμάτησαν. Ο ένας ανέβηκε στο λεωφορείο, ρώτησε ποια είναι η Μαλάλα, και στη συνέχεια, πυροβόλησε τρεις φορές. Η μία σφαίρα διαπέρασε το αριστερό της μάτι και καρφώθηκε στον ώμο της, ενώ οι άλλες δύο, χτύπησαν στα χέρια των κοριτσιών που κάθονταν δίπλα της.
Χρειάστηκαν πολλά χειρουργεία, φυσιοθεραπείες και η μεταφορά της στην Αγγλία για να μπορέσει να γίνει καλά. Εκείνη και η οικογένειά της εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αγγλία, καθώς κρίθηκε, ότι εκεί θα ήταν περισσότερο ασφαλείς. Το 2013, σε συνεργασία με τη δημοσιογράφο Christina Lamb, έγραψε το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «**Με λένε Μαλάλα»**, όπου διηγείται όσα έζησε, μέχρι τη στιγμή που βγήκε από το νοσοκομείο. Την ίδια χρονιά, βραβεύτηκε με το βραβείο Ζαχάρωφ, και την επόμενη, έγινε η **νεότερη κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.**
Σήμερα, η Μαλάλα έχει ιδρύσει το **ίδρυμα Μαλάλα**, που στόχο έχει, να προωθήσει την εκπαίδευση των παιδιών σε χώρες που δεν είναι διαδεδομένη, και να στηρίξει γενικά τα δικαιώματα των παιδιών στη μόρφωση. Ταυτόχρονα, η Μαλάλα συνεχίζει τις σπουδές της, αφού φοιτά στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Μάλιστα, το 2018 επέστρεψε στην πατρίδα της, στο σπίτι της έπειτα από 6 χρόνια.
«Με τα όπλα μπορείς να σκοτώσεις τρομοκράτες, με την εκπαίδευση μπορείς να σκοτώσεις την τρομοκρατία.»
Ο πατέρας της Μαλάλα μίλησε στο TED το 2014 και στο τέλος του εξαιρετικής του ομιλίας τονίζει «Μη με ρωτάτε τι έκανα σωστά με την Μαλάλα. Ρωτήστε με τι δεν έκανα. Δεν έκοψα τα φτερά της, και αυτό είναι όλο».