Ο Άλλος Άνθρωπος… είμαστε εμείς

«Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει», έγραψε κάποτε ο Τάσος Λειβαδίτης. Κάποιος πήρε αυτή τη φράση, μετουσιώνοντας τις λέξεις του σε πράξεις και την πένα του σε μια κουτάλα, η οποία ανακατεύει μια κατσαρόλα γεμάτη αγάπη. Κάπως έτσι φαντάζομαι ότι γεννήθηκε η ιδέα για τον «Άλλο Άνθρωπο». Και η δράση του πια, έχει τα ευεργετικά αποτελέσματα που εσωκλείει αυτός ο στίχος.

Στο μακρινό 2011, ο «Άλλος Άνθρωπος», μια διοργάνωση με κέντρο την Αθήνα, εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα. Η δράση του αποτελεί μια κοινωνική πρωτοβουλία αλληλεγγύης, με την παροχή γευμάτων σε όσους το έχουν ανάγκη. Όλα τα γεύματα προετοιμάζονται και μοιράζονται σε δημόσιους χώρους. Αντλώντας δύναμη και αγάπη από την εθελοντική συνεισφορά των πολιτών -είτε αυτή συνίσταται σε άμεση βοήθεια είτε σε είδος είτε ακόμη και σε κάποια οικονομική ενίσχυση, προκειμένου η ομάδα να καλύπτει τα λειτουργικά της έξοδα- το πάλαι όραμα γίνεται πλέον πραγματικότητα.

Στη Θεσσαλονίκη μπορείς να βρεις τον «Άλλο Άνθρωπο» κάθε Κυριακή στην Πλατεία Αριστοτέλους. Από νωρίς το πρωί, μέλη της ομάδας και εθελοντές συγκεντρώνονται και αρχίζουν την προετοιμασία των γευμάτων, με την ανταπόκριση να είναι τεράστια. Πλήθος κόσμου, σταδιακά, πλαισιώνει τη δράση κατά τη διάρκεια του πρωινού. Άλλωστε, η Κυριακή φτιάχτηκε για εκδρομές και ο «Άλλος Άνθρωπος» είναι μια εκδρομή στη βαθιά συγκίνηση που σου προσφέρει ο εθελοντισμός, γεμίζοντας την ψυχή σου αγάπη, ανθρωπιά και ενσυναίσθηση.

Το TEDxAUTH, τη δεύτερη Κυριακή του Ιανουαρίου, έδωσε το παρόν, συμβάλλοντας σε αυτό το τόσο σπουδαίο εγχείρημα. Μέλη της ομάδας μας βρέθηκαν κοντά στον «Άλλο Άνθρωπο» για να βοηθήσουν και να μοιραστούν την αγνή χαρά της προσφοράς. Είχαν τη δυνατότητα να συνδράμουν στην παρασκευή του φαγητού, δίπλα σε ανθρώπους γεμάτους μεράκι και λαχτάρα να προσφέρουν.

Παιδιά που ζωγραφίζουν πάνω στα καπάκια το σκυλάκι μια κοπέλας που δεν βρίσκεται πια κοντά μας, γονείς που συγκινούνται να βλέπουν μικρά παιδιά να ζωγραφίζουν το σκυλάκι της κόρης τους, εκπαιδευτικοί που μαθαίνουν στα μικρά τους την αξία του εθελοντισμού και τα ευεργετήματα του, είναι λίγοι μονάχα από όλους αυτούς που κάθε Κυριακή δίνουν το παρόν και «μοιράζονται». Πάνω στα καπάκια των γευμάτων γράφονται και ονόματα αγαπημένων προσώπων τα οποία δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή, σαν φόρος τιμής. Κάθε γεύμα το οποίο δίνεται, ανεξαιρέτως, έχει γραμμένη μια μικρή ευχή, η οποία υποδηλώνει ακριβώς το αίσθημα της ανθρώπινης εγγύτητας που προσδοκά να αναδείξει ο «Άλλος Άνθρωπος» μέσα από τις δράσεις του.

Το σπουδαιότερο επίτευγμα της δράσης έγκειται στην ανθρώπινη επαφή και αλληλεπίδραση που αναπτύσσεται σε όλη τη διάρκεια της. Αποτελεί μια συνάντηση ανθρωπιάς και μοιράσματος. Μοιράζεσαι τις εμπειρίες, τα βιώματα, τις ιδέες σου μαζί με ανθρώπους που βρίσκονται εκεί για τον ίδιο ακριβώς λόγο με εσένα. Η προσφορά μπορεί να λάβει τεράστιες διαστάσεις και να χαρίσει αμέτρητα χαμόγελα και αγάπη σε αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη.

Αλληλεγγύη, αλληλοκατανόηση, αλληλοβοήθεια. Κάθε μία από αυτές τις λέξεις περιέχει τον «άλλον», τον διπλανό, τον άνθρωπο. Ο «Άλλος Άνθρωπος» συμπεριλαμβάνει την ανθρωπιά που βρίσκεται πλέον κάπου κρυμμένη. Γιατί πράγματι ο κόσμος υπάρχει πραγματικά όταν μοιράζεσαι και δίνεις ένα κομμάτι από εσένα ξέροντας πως βρίσκεται σε χέρια ασφαλή!